مجموعه کوه های جغتای در شمال ومجموعه کوه های کوه سرخ در جنوب شهر سبزوار(جنوب وجنوب غرب شهر ششتمد)جزء یک واحد زمین شناسی محسوب شده که به ایران مرکزی منتهی می شود.
ارتفاعات این ناحیه طبیعی که تحت عنوان کوه میش شناخته می شود،عمدتا در گستره جنوب وجنوب غرب شهر ششتمد واقع شده استوبا طول تقریبی90کیلومتر وعرض تقریبی40کیلومتر از شرق به غرب کشیده شده وکوه تیغ سفید در جنوب شرق،کوه میش درجنوب وکوه بهارستان در جنوب غرب از مهمترین کوه های آن محسوب می شود.بلندترین نقطه ارتفاعی منطقه قله شاهزاده ابوالقاسم به ارتفاع2875متر در ارتفاعات کوه میش ودر جنوب ششتمد واقع شده است.ارتفاعات مذکور نسبت به سایر ارتفاعات شهرستان سبزوار از وسعت بیشتری برخوردار بوده وتاگسل درونه در شمال دشت کاشمر که منتهی به رشته کوه های کوه سرخ می باشد،امتداد یافته است.
شهر ششتمد در دامنه شمالی ارتفاعات مذکور و بر روی مخروط افکنه حاصل از نهشته های رسوبی جریانهای سطحی زهکشی این کوه ها قرار گرفته است وبواسطه همین مقرخاص پایکوهی در گونه شناسی شهرهای قدیمی ایران و به دلایل امنیتی ومعیشتی دارای بافت متراکم وبسته بوده است یعنی همواره محدوده فضای سکونتگاه ها بوسیله برج وبارو از فضای اطراف مشخص می شده است که بافت قدیمی و مخروبه شهر در غرب شهر (گو الای به معنی جمع شدن آبهای سطحی ورسوب املاح آب و یا گودیلان که محل کشتی پهلوانان بوده است) ومخروبه های باروی قلعه کهنه شاهدی بر این مدعاست.
به طور کلی شیب غالب وعمومی شهر از جنوب به شمال وبطور متوسط 5درصد می باشد که شیب بسیار مناسبی جهت شهرسازی محسوب می شود. در اثر همین شیب جنوب به شمال وجریان آبهای سطحی که از آن تبعیت می کند،محور اصلی ارتباطی شهر(خیابانهای کوهسار،بهار وبلوار کشاورز)دارای جهت جنوبی-شمالی می باشد.
منبع:کتاب جغرافیای ششتمد،نویسنده:حسن علی آبادی
دهستان بیهق 
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
